سیاره ای دیگر برای زندگی
درست است که زمین خانه ما است، اما شاید سیاره‌ای که به دور آلفا-قنطورس ب، نزدیک‌ترین منظومه ستاره‌ای همسایه خورشید
می‌چرخد، حتی از زمین هم برای زندگی راحت‌تر باشد.
بررسی دقیق از ویژگیهایی که می‌تواند یک سیاره را شایسته حیات سازد، نشان می‌دهد که آلفا-قنطورس ب، نزدیک‌ترین منظومه
ستاره‌ای به خورشید ما؛ می‌توانست مکانی ایده‌آل برای میزبانی سیاره‌ای «ابر مسکونی» باشد، دنیایی از جزیره‌ها، دریاهای کم عمق و
دامنه‌های زیبا. جایی که شرایط مورد نیاز برای حفظ همه شکل‌های حیات را در خود دارد و تا بیشتر از ۱۰ میلیارد سال پابرجا خواهد بود.
اما رفتن به این شبه بهشت، هزینه خود را برای گردشگران زمینی دارد: نیروی گرانشی آن در حدود یک چهارم (۲۵درصد) قوی‌تر از زمین
است.
زمین، ۳٫۵ میلیارد سال از ۴٫۶ میلیارد سال کل عمرش را میزبان حیات بوده است. این سیاره در نزدیکی لبه داخلی محدوده سکونت پذیر
منظومه شمسی قرار دارد ، و خورشید هم با هر روز که به عمرش افزوده می‌شود، در حال گرم و گرم‌تر شدن است. در نهایت شاید ۱ یا
۲ میلیارد سال پس از امروز، زمین یک سنگ داغ همانند ناهید خواهد شد که در غبار مرگبار گاز دی‌اکسید کربن و اسید سولفوریک
پوشانده می‌شود.
سیارات کمی بزرگ‌تر، برای مدت طولانی‌تری گرمای داخلی و مواد مذاب در حال حرکت زیر پوسته خود را حفظ می‌کنند. این ویژگی
صفحات تکتونیکی (زمین شناختی) سیاره را به حرکت در می‌آورد، که آب و مواد مغذی را وارد چرخه می‌کنند و میدانی مغناطیسی ایجاد
می‌کند که بتواند سیاره را از تابش‌های مخرب خورشیدی و کیهانی حفظ کند.
چنین سیاره‌ای برای ابر مسکونی بودن، باید چنان بزرگ باشد که گرانش موجب هموارتر شدن چشم اندازهایش شود، و دریاهای کم
عمق و مجمع الجزایرهاییی همچون اندونزی و و یا باهاما داشته باشد. بر روی زمین، چنین محیط زیست‌هایی تنوع بسیار بیشتری در
مقایسه با اقیانوس‌های عمیق یا قاره‌های پهناور ایجاد می‌کنند. به رغم این که گروه به طور مشخص به پتانسیل حیات که می‌تواند بر
روی سیارات ابر مسکونی ظاهر شود، اشاره نکرده‌اند، هلر به این می‌اندیشد که گرانش بیشتر، گیاهان را نزدیک‌تر به زمین نگه می‌دارد و
اتمسفر آن هم ضخیم‌تر خواهد بود، در نتیجه حیوانات خشکی احتمالا کوتاه و عریض‌تر از همتایان خود در زمین خواهند بود و تراکم بیشتر
هوا هم به پرندگان بزرگ‌تری اجازه پرواز خواهد داد.
از همان زمان که انسان ها فهمیدند نقاط نورانی بالای سرشان ستارگانی شبیه خورشید هستند و فیزیک آن ها شبیه همان فیزیکی
است که ما در کره زمین داریم و علم و دانش روند تکامل موجودات را گفت، این سوال مطرح شد که آیا ما در جهان تنها هستیم؟ یعنی در
دنیایی با این عظمت، غیر از زمینی ها، موجودات هوشمند دیگری هم وجود دارند؟ و اگر هستند باید از آن ها بترسیم؟ این موجودات چه
شکلی اند؟ از ما پیشرفته تر هستند یا عقب تر؟
حال پاسخ هایی که در طول این سال ها به این سوالات داده شده است، ممکن است علمی یا شبه علمی باشند. همانطور که هر جا
جنس اصل هست، تقلبی هم می آید، هر وقت که صبحت علم وسط باشد، شبه علم جایی برای خودش باز می کند، چون همیشه
کسانی هستند که بخواهند با زدن این حرف ها برای خودشان سری میان سرها دربیاورند.
تحقیقات علمی برای یافتن موجودات هوشمند فرازمینی از دوران جنگ سرد شروع شده؛ زمانی که سایه وحشت جنگ جهانی دوم هنوز
روی سر مردم بود و مردم امریکا از دیدن اجسام ناشناخته در آسمانشان حسابی ترسیده بودند، در همین زمان پروفسور دریک وارد عمل
شد و معادله مشهور خود را عرضه کرد. او در دهه شصت میلادی معادله ای را عنوان کرد که از هفت فاکتور تشکیل شده و معتقد بود
ضرب آن ها در یکدیگر، احتمال وجود حیات هوشمند فرازمینی را در کهکشان راه شیری به دست می دهد. هر چند این معادله مستقیما
پاسخ نهایی را در چنته نداشت اما مسئله یافتن حیات فرازمینی را به شکل علمی و مناسبی فرمول بندی می کرد.
پروفسور دریک در آن زمان نتوانست مقدار دقیقی را براساس فرمول خود به دست بیاورد، اما ارزش کار او در واقع این بود که راه رسیدن
به پاسخ این سوال را در یک قالب قابل بررسی بیان کرد که هنوز هم برخی دانشمندان در حال مطالعه روی آن هستند.
آیا سیاره ای برای سکونت پیدا شده است؟
ستاره شناسان سه سیاره جدید را در خارج از منظومه شمسی ما شناسایی کرده اند. یکی از این سیاره ها به نام «GJ 357 d » امکان
دارد قابل سکونت باشد. با این حال، هنوز این سیاره بسیار سرد و پوشیده از یخ است.
در حقیقت محققان می خواستند فقط موجودیت سیاره‌ای را که احتمال می‌دادند، ثابت کنند. اما آنها دو سیاره دیگر را کشف کردند، از
جمله سیاره « GJ 357 d » که احتمالاً قابل سکونت و زندگی است.
هر سه سیاره تازه کشف شده به اطراف خورشید شان به نام « GJ 357» در صورت فلکی « Hydra » می‌چرخند. دانشگاه گوتینگن آلمان
که در این تحقیقات بین المللی شرکت دارد، گفته است که این خورشید یک سوم از حجم و اندازه خورشید نظام شمسی ما را دارد.
کهکشان راه شیری ما که منظومه شمسی در آن قرار دارد، قطری در حدود ۱۰۰ هزار سال نوری دارد.
دو سیاره داغ
اشتفان درایسلر از مؤسسه فیزیک نجومی در دانشگاه گوتینگن آلمان توضیح می دهد که “ما از «GJ 357 b» به عنوان یک زمین به اصطلاح گرم یاد می کنیم.” این سیاره دارای درجه حرارت متعادل محاسبه شده در حدود ۲۵۰ درجه سانتیگراد است.
ستاره شناسان در مشاهدات خود با سیگنال هایی از دو سیاره دیگر « GJ 357 c » و « GJ 357 d » مواجه شدند. همچنین در مورد سیاره «GJ 357 c» تخمین زده می شود که بسیار گرم باشد. این سیاره درجه حرات متعادل محاسبه شده در حدود ۱۳۰ درجه سانتیگراد دارد. حجم آن حداقل ۳،۴ برابر زمین است.
منفی ۵۳ درجه سانتیگراد
با این حال، به گفته محققان، سیاره «GJ 357d» به اندازه کافی دور از خورشید است تا قابلیت سکونت را داشته باشد. با پیش بینی درجه حرارت منفی ۵۳ درجه سانتیگراد، این سیاره در نگاه اول غیر مسکونی به نظر می رسد. دانشمندان می نویسند: «اگر سیاره جو متراکم داشته باشد که باید در مطالعات بعدی مشخص شود، می تواند گرمای کافی به دست بیاورد تا سیاره گرم شود و در سطح آن آب مایع جاری شود.»
سرانجام انتظارها به پایان رسید. امروز درست همان روزی است که بسیاری از ستاره شناسان و دوستداران فضا در انتظار آن بودند. پس از سال ها تحقیق و جستجو پیرامون سیارات فراخورشیدی، ستاره شناسان بالاخره موفق به یافتن سیاره ای شدند که دارای شرایطی کاملاً شبیه به کره زمین می باشد. این سیاره از لحاظ علمی “منطقه گولدیلاکس برای زندگی” خوانده می شود یعنی سیاره ای که نه بسیار گرم و نه بسیار سرد است و دارای شرایط آب و هوایی بسیار عالیست.
سیاره ای که از ستاره میزبان خود نه آنچنان دور و نه بسیار نزدیک است. درست در فاصله مناسب قرار گرفته و از این رو وجود آب مایع در آن امکان پذیر است. این سیاره از لحاظ اندازه نه بسیار بزرگ و نه بسیار کوچک است و بدین خاطر دارای سطح، نیروی گرانش و شرایط جوی کاملاً مناسب است. به بیان بهتر این درست همان سیاره ای است که به دنبال آن بودیم. سیاره ای درست مانند زمین.
برخلاف تمامی سیاراتی که ستاره شناسان تا پیش از این موفق به یافتن آنها شده بودند (در حدود ۵۰۰ سیاره در خارج از منظومه شمسی ) ، این سیاره جدید درست در نقطه ای قرار گرفته است که ستاره شناسان آنرا “منطقه قابل سکنی” می خوانند. بعلاوه این سیاره در همسایگی کهکشانی ما قرار دارد که این موضوع خود حاکی از وجود سیارات بسیار زیاد دیگری با شرایط قابل سکنی می باشد.
تحقیقات پیرامون این سیاره ادامه دارد و ما تلاش خواهیم نمود تا سایر اطلاعات تکمیلی را به محض انتشار در مراجع رسمی، در خبرهای بعدی “سایت نجوم ایران” در اختیار شما قرار دهیم. برطبق گزارشات فعلی، پنج تن از ستاره شناسان برجسته به خبرگزاری “آسوشیتد پرس” چنین اظهار نموده اند: این سیاره درست در منطقه ای مناسب قرار گرفته است و کشفی کاملاً متفاوت و واقعی نسبت به یافته های پیشین ما به شمار می آید.
منبع: http://www.noojum.com و https://www.dw.com
لینک اشتراک این آگهی: